Mr.Muhendis
03.01.2010, 16:01
Konular
— Balık stoklarında azalma ve filolarda kapasite fazlası
— Tehdit altındaki balık türleri
— Su kültürü veya balık çiftlikleri balıkçılık endüstrisini kurtarabilecek mi?
— Su kültürünün yol açtığı kirlenmenin yabani balıklar üzerindeki etkileri
— Geleneksel balıkçılık toplulukları için alternatif iş ihtiyacı
— AB dışındaki ülkeleri ilgilendiren başlıca koruma önlemleri
— Yasa dışı balıkçılıkla savaş
AB, Çin'in ardından dünyanın ikinci en büyük balıkçılık gücüdür. Gemi sayısı 91.000'i aşan filosuyla AB, her yıl balıkçılık ve su kültüründen 7,5 milyon tonun üzerinde balık elde etmektedir. Avrupa Komisyonu'na göre, balıkçılık ve su kültürü, kıyı bölgelerinde çok ihtiyaç duyulan iş sahaları oluşturmakta ve Avrupa'nın balıkçılık yapılan bölgelerinin refahını teşvik etmektedir. Bu nedenle, sektörün sahip olduğu sosyo-ekonomik baskı da büyüktür; üye devletler, balıkçılıkla ilgili haklar ve karasuları üzerinde sürekli ihtilafa düşmektedir. Avrupa sularında pek çok başlıca balık türünün sayısı tehlikeli denebilecek kadar düşük seviyelere indiğinden, sürdürülebilir balıkçılık konusu, uygulama ve siyaset açısından yüksek önceliğini korumaktadır.
Balıkçılık ve su ürünleri alanında sorumlu tutum sergilemeyi garanti etme taahhüdünün bir parçası olarak, 2002'de reformdan geçirilen AB ortak balıkçılık politikası, balıkçılık sektörünün geleceğini güvenceye almak üzere tasarlanmıştır. Reformdan geçirilen Ortak Balıkçılık Politikasının (CFP) uzun vadeli hedefleri arasında AB sularındaki yetişkin balık sayısını güvenli bir seviyede tutmak, balık avlama filo kapasitesi ile toplam balık yoğunluğunu eş düzeyde tutmak ve balıkçılık kurallarını Avrupa Birliği'nin her yerinde eşit olarak uygulatmak yer alır.
2007-2013 döneminde Avrupa Balıkçılık Fonu, balıkçılık sektörünün sürdürülebilir kalkınması için bağışlarda bulunmak üzere 3,8 milyar avro bütçeye sahiptir. Balık stoklarının canlanmasına yönelik planların, denizden uzak bölgelerde balıkçılığın ve çevreyle dost su ürünlerinin finanse edilmesine daha fazla önem verilerek, fonların farklı önceliklere göre nasıl pay edileceğine üye devletler karar verecektir.
Geçtiğimiz yıllarda, idari makamlar arasında artan işbirliği nedeniyle, ortak kurallar daha eşit düzeyde uygulanmıştır. Yeni Topluluk Balıkçılık Kontrol Dairesi, müfettişleri eğitecek ve üye devletler arasında daha fazla işbirliğini koordine edecektir. Halihazırda Brüksel'de bulunan kurumun 2008'de, Avrupa'nın en büyük balıkçılık limanı olan İspanya'nın Vigo şehrindeki kalıcı binasına taşınması planlanmaktadır.
Komisyon'un beyanı şu şekildedir: “Deniz balıkları, ortak mirasımızın bir parçası [olmakla birlikte] doğal, yenilenebilir ve hareket halindeki bir kaynaktır. Sağlıklı balık sayısı, makul düzeyde balıkçılığı kaldırabilir, fakat bunun için sağlıklı bir deniz ortamına gerek vardır. Balıkçılık ve su ürünleri faaliyetleri, balık sayısının sürekli yenilenmesine ve deniz ekosistemlerinin korunmasına olanak vermek için uluslar arası işbirliği yoluyla düzenlenmelidir.”
Balıkçılık ve çevre bir ölçüye kadar entegre olmakla birlikte, deniz ortamını etkileyen tüm politikaların entegrasyonu için daha kapsamlı bir gündeme ihtiyaç vardır. Entegrasyon politikası; limanların genişletilmesi, deniz sondajı veya açık deniz rüzgar santrallerinin inşası gibi çok yönlü kalkınma hamlelerinin koordinasyonunu geliştirir.
Haziran 2006'da Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği'nin Geleceğe Yönelik Denizcilik Politikası Hakkında Teklif Belgesi metnini kabul ederek, bir yıl sürecek bir toplumsal tartışmayı başlattı ve AB denizcilik politikasının temellerini attı. Komisyon, istişare sürecini esas alarak, Ekim 2007'de yeni Avrupa entegre denizcilik politikasının ana unsurları hakkında bir Bildiri sunarak, deniz ve okyanusların düzenlenmesi için bütüncül bir yaklaşım ihtiyacını ilk kez kabul etti. Bu belge, entegre politika oluşturma için temel prensipleri ve ana hedefleri, gerekli yönetim çerçevesini ve uygun araçları içermektedir.
Yeni AB denizcilik politikasının amacı, deniz ortamlarına etkisi olan bağlantılı sektörlerin halihazırda ayrı siyasi faaliyetler çerçevesinde ele alınan ihtiyaç ve sorunlarını, örneğin Avrupa'da ve uluslararası sularda deniz taşımacılığı, açık denizde enerji üretimi, karbon yakalama ve depolama, turizm, balıkçılık ve çevrenin korunması, entegre etmektir.
Komisyon'a göre, Tümleşik Denizcilik Politikası, deniz araştırması, teknolojisi ve yeniliklerinde Avrupa'nın gücünü temel alacaktır. Ekonomik kalkınmanın çevrenin sürdürülebilirliği pahasına gerçekleşmeyeceğini garanti eden Avrupa Birliği'nin kapsamlı taahhüdüyle birlikte, daha fazla iş sahası açmak ve büyümeyi teşvik etmek amacıyla Lizbon gündemini belirleyecektir. Denizcilik politikasının sosyal boyutu, başka bir ifadeyle, kıyı bölgelerindeki insan yaşamının kalitesi ve denizcilik işlerinde eğitim, öğretim ve kişisel bağlılığın önemi özellikle vurgulanmaktadır.
Yeni politikanın ayrıca AB'nin küreselleşme ve rekabetçilik, iklim değişikliği, deniz ortamlarının bozulması, deniz emniyeti ve güvenliği, enerji güvenliği ve sürdürülebilirliği ile ilgili zorluklarla daha iyi başka çıkabilmesini sağlaması umulmaktadır.
Bildiri'de ve eşlik eden Eylem Planı'nda, mevcut Komisyon'un emriyle 2009'a kadar başlatılacak bir dizi somut eylem listelenmiştir. Komisyon tarafından önerilen eylemler, AB'nin aşağıdaki beş temel hedefine ulaşmasına yardımcı olacak yeni denizcilik politikasının uygulanmasına yönelik ilk adım olarak görülebilir:
— okyanus ve denizlerin sürdürülebilir kullanımını en üst düzeye çıkarma ve denizcilik sektörlerinin ve kıyı bölgelerinin genişlemesini sağlama;
— denizcilik bilimine yönelik disiplinler arası yaklaşımı güçlendirerek, denizcilik politikası için bir bilgi ve yenilik tabanı oluşturma;
— kıyı bölgelerinde yaşayan kişilere en yüksek yaşam kalitesi sunma;
— uluslararası denizcilik işlerinde Avrupa'nın liderliğini teşvik etme;
— Avrupa'nın denizcilik açısından bilinirliğini ve denizcilik ekonomisi ve mirasının değeriyle ilgili kamu bilincini artırmanın yanı sıra, denizcilik faaliyetlerinin ve denizcilikle ilgili mesleklerin imajını geliştirme.
Proje teklifleri deniz taşımacılığından deniz işletmelerinin rekabet gücü, istihdam, bilimsel araştırma, balıkçılık ve deniz ortamlarının korunmasına kadar çok çeşitli konuları kapsar. Şunları kapsar:
— Engelsiz bir Avrupa deniz taşımacılığı alanı.
— Denizcilik araştırmaları için Avrupa stratejisi.
— Üye devletler tarafından geliştirilecek ulusal, tümleşik denizcilik politikaları.
— Entegre bir deniz keşif ağı.
— Denizcilik alanında uzamsal planlamaya yönelik, üye devletler tarafından hazırlanacak yol haritası.
— Korsan balıkçılığın ve açık deniz dibinde tahrip edici trol kullanımının ortadan kaldırılması.
— Avrupa deniz kümeleri ağının teşvik edilmesi.
— Deniz taşımacılığı ve balıkçılık sektörleri için AB iş hukuku muafiyetlerinin gözden geçirilmesi.
— Avrupa denizcilik gözlem ve veri ağı.
— Kıyı bölgelerinde iklim değişikliği etkilerini azaltma stratejisi.
— Balık stoklarında azalma ve filolarda kapasite fazlası
— Tehdit altındaki balık türleri
— Su kültürü veya balık çiftlikleri balıkçılık endüstrisini kurtarabilecek mi?
— Su kültürünün yol açtığı kirlenmenin yabani balıklar üzerindeki etkileri
— Geleneksel balıkçılık toplulukları için alternatif iş ihtiyacı
— AB dışındaki ülkeleri ilgilendiren başlıca koruma önlemleri
— Yasa dışı balıkçılıkla savaş
AB, Çin'in ardından dünyanın ikinci en büyük balıkçılık gücüdür. Gemi sayısı 91.000'i aşan filosuyla AB, her yıl balıkçılık ve su kültüründen 7,5 milyon tonun üzerinde balık elde etmektedir. Avrupa Komisyonu'na göre, balıkçılık ve su kültürü, kıyı bölgelerinde çok ihtiyaç duyulan iş sahaları oluşturmakta ve Avrupa'nın balıkçılık yapılan bölgelerinin refahını teşvik etmektedir. Bu nedenle, sektörün sahip olduğu sosyo-ekonomik baskı da büyüktür; üye devletler, balıkçılıkla ilgili haklar ve karasuları üzerinde sürekli ihtilafa düşmektedir. Avrupa sularında pek çok başlıca balık türünün sayısı tehlikeli denebilecek kadar düşük seviyelere indiğinden, sürdürülebilir balıkçılık konusu, uygulama ve siyaset açısından yüksek önceliğini korumaktadır.
Balıkçılık ve su ürünleri alanında sorumlu tutum sergilemeyi garanti etme taahhüdünün bir parçası olarak, 2002'de reformdan geçirilen AB ortak balıkçılık politikası, balıkçılık sektörünün geleceğini güvenceye almak üzere tasarlanmıştır. Reformdan geçirilen Ortak Balıkçılık Politikasının (CFP) uzun vadeli hedefleri arasında AB sularındaki yetişkin balık sayısını güvenli bir seviyede tutmak, balık avlama filo kapasitesi ile toplam balık yoğunluğunu eş düzeyde tutmak ve balıkçılık kurallarını Avrupa Birliği'nin her yerinde eşit olarak uygulatmak yer alır.
2007-2013 döneminde Avrupa Balıkçılık Fonu, balıkçılık sektörünün sürdürülebilir kalkınması için bağışlarda bulunmak üzere 3,8 milyar avro bütçeye sahiptir. Balık stoklarının canlanmasına yönelik planların, denizden uzak bölgelerde balıkçılığın ve çevreyle dost su ürünlerinin finanse edilmesine daha fazla önem verilerek, fonların farklı önceliklere göre nasıl pay edileceğine üye devletler karar verecektir.
Geçtiğimiz yıllarda, idari makamlar arasında artan işbirliği nedeniyle, ortak kurallar daha eşit düzeyde uygulanmıştır. Yeni Topluluk Balıkçılık Kontrol Dairesi, müfettişleri eğitecek ve üye devletler arasında daha fazla işbirliğini koordine edecektir. Halihazırda Brüksel'de bulunan kurumun 2008'de, Avrupa'nın en büyük balıkçılık limanı olan İspanya'nın Vigo şehrindeki kalıcı binasına taşınması planlanmaktadır.
Komisyon'un beyanı şu şekildedir: “Deniz balıkları, ortak mirasımızın bir parçası [olmakla birlikte] doğal, yenilenebilir ve hareket halindeki bir kaynaktır. Sağlıklı balık sayısı, makul düzeyde balıkçılığı kaldırabilir, fakat bunun için sağlıklı bir deniz ortamına gerek vardır. Balıkçılık ve su ürünleri faaliyetleri, balık sayısının sürekli yenilenmesine ve deniz ekosistemlerinin korunmasına olanak vermek için uluslar arası işbirliği yoluyla düzenlenmelidir.”
Balıkçılık ve çevre bir ölçüye kadar entegre olmakla birlikte, deniz ortamını etkileyen tüm politikaların entegrasyonu için daha kapsamlı bir gündeme ihtiyaç vardır. Entegrasyon politikası; limanların genişletilmesi, deniz sondajı veya açık deniz rüzgar santrallerinin inşası gibi çok yönlü kalkınma hamlelerinin koordinasyonunu geliştirir.
Haziran 2006'da Avrupa Komisyonu, Avrupa Birliği'nin Geleceğe Yönelik Denizcilik Politikası Hakkında Teklif Belgesi metnini kabul ederek, bir yıl sürecek bir toplumsal tartışmayı başlattı ve AB denizcilik politikasının temellerini attı. Komisyon, istişare sürecini esas alarak, Ekim 2007'de yeni Avrupa entegre denizcilik politikasının ana unsurları hakkında bir Bildiri sunarak, deniz ve okyanusların düzenlenmesi için bütüncül bir yaklaşım ihtiyacını ilk kez kabul etti. Bu belge, entegre politika oluşturma için temel prensipleri ve ana hedefleri, gerekli yönetim çerçevesini ve uygun araçları içermektedir.
Yeni AB denizcilik politikasının amacı, deniz ortamlarına etkisi olan bağlantılı sektörlerin halihazırda ayrı siyasi faaliyetler çerçevesinde ele alınan ihtiyaç ve sorunlarını, örneğin Avrupa'da ve uluslararası sularda deniz taşımacılığı, açık denizde enerji üretimi, karbon yakalama ve depolama, turizm, balıkçılık ve çevrenin korunması, entegre etmektir.
Komisyon'a göre, Tümleşik Denizcilik Politikası, deniz araştırması, teknolojisi ve yeniliklerinde Avrupa'nın gücünü temel alacaktır. Ekonomik kalkınmanın çevrenin sürdürülebilirliği pahasına gerçekleşmeyeceğini garanti eden Avrupa Birliği'nin kapsamlı taahhüdüyle birlikte, daha fazla iş sahası açmak ve büyümeyi teşvik etmek amacıyla Lizbon gündemini belirleyecektir. Denizcilik politikasının sosyal boyutu, başka bir ifadeyle, kıyı bölgelerindeki insan yaşamının kalitesi ve denizcilik işlerinde eğitim, öğretim ve kişisel bağlılığın önemi özellikle vurgulanmaktadır.
Yeni politikanın ayrıca AB'nin küreselleşme ve rekabetçilik, iklim değişikliği, deniz ortamlarının bozulması, deniz emniyeti ve güvenliği, enerji güvenliği ve sürdürülebilirliği ile ilgili zorluklarla daha iyi başka çıkabilmesini sağlaması umulmaktadır.
Bildiri'de ve eşlik eden Eylem Planı'nda, mevcut Komisyon'un emriyle 2009'a kadar başlatılacak bir dizi somut eylem listelenmiştir. Komisyon tarafından önerilen eylemler, AB'nin aşağıdaki beş temel hedefine ulaşmasına yardımcı olacak yeni denizcilik politikasının uygulanmasına yönelik ilk adım olarak görülebilir:
— okyanus ve denizlerin sürdürülebilir kullanımını en üst düzeye çıkarma ve denizcilik sektörlerinin ve kıyı bölgelerinin genişlemesini sağlama;
— denizcilik bilimine yönelik disiplinler arası yaklaşımı güçlendirerek, denizcilik politikası için bir bilgi ve yenilik tabanı oluşturma;
— kıyı bölgelerinde yaşayan kişilere en yüksek yaşam kalitesi sunma;
— uluslararası denizcilik işlerinde Avrupa'nın liderliğini teşvik etme;
— Avrupa'nın denizcilik açısından bilinirliğini ve denizcilik ekonomisi ve mirasının değeriyle ilgili kamu bilincini artırmanın yanı sıra, denizcilik faaliyetlerinin ve denizcilikle ilgili mesleklerin imajını geliştirme.
Proje teklifleri deniz taşımacılığından deniz işletmelerinin rekabet gücü, istihdam, bilimsel araştırma, balıkçılık ve deniz ortamlarının korunmasına kadar çok çeşitli konuları kapsar. Şunları kapsar:
— Engelsiz bir Avrupa deniz taşımacılığı alanı.
— Denizcilik araştırmaları için Avrupa stratejisi.
— Üye devletler tarafından geliştirilecek ulusal, tümleşik denizcilik politikaları.
— Entegre bir deniz keşif ağı.
— Denizcilik alanında uzamsal planlamaya yönelik, üye devletler tarafından hazırlanacak yol haritası.
— Korsan balıkçılığın ve açık deniz dibinde tahrip edici trol kullanımının ortadan kaldırılması.
— Avrupa deniz kümeleri ağının teşvik edilmesi.
— Deniz taşımacılığı ve balıkçılık sektörleri için AB iş hukuku muafiyetlerinin gözden geçirilmesi.
— Avrupa denizcilik gözlem ve veri ağı.
— Kıyı bölgelerinde iklim değişikliği etkilerini azaltma stratejisi.